seçimden sonra yazdığım gibi, türkiye'nin geleceği, tayyib efendi & şürekâsının kazandıkları kat'i meşruiyeti "artık bir arada yaşamayı beceremeyecek kadar başıbozuk hale gelip, bu anomi durumunu birey/lik/sellik/cilik sanacak kadar da felsefesiz ve de toplumsal yaşamın fiziki ve psişik alanı "medeniyet"i kavrayıp kullanmakta hem vahim cahil hem de ısrarlı olan türk 'halkı' arasında yeni bir sosyal kontrat oluşturmak" yönünde değerlendirerek, gerçek iktidara dönüştürebilmelerine büyük ölçüde bağlı.
türkiye, temelinde kurallar-üstü olmaya dayanan "imtiyaz"ların cazibesi peşinde, birlikte yaşamanın "üste tırmanma" olarak anlayan aptalların engellenmeden at koşturduğu bir deliler damına dönmüş durumda. üstelik deliler genelde akıllı da olduklarından sebeb oldukları zararın kendilerine yine ziyan olarak döneceğini bildiklerinden, sopalarını saklamayı da becerirler. aptallardan ise böyle bir pırıltı değil, muhtelif zırıltı çıkar.
üşenmeyin bizim veysel'in (batmaz) bloguna bir göz atın. tedavi önerilerine katılmasam da "anomi" ile ilgili teşhisleri gayet doğru:
http://www.medyapolitenblog.blogspot.com/
aslında ingilizce bloga uzun bir yorum yazdım ama, kusura bakmayın şimdi bir daha uğraşmaya üşeniyorum.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment